Sporten als uitlaatklep
Vijf vragen aan HomeSporter Jaap
1. Wat was jouw motivatie om mee te doen aan HomeRide?
“Ik ben vader van drie kinderen: Thom van 3, Jens van 7 en Nills van 11. Nills heeft een genafwijking, een progressieve en ongeneeslijke ziekte. Het gaat eigenlijk steeds slechter met hem. We hebben een keer vakantie gevierd in de Hoeve en een keer in de Kindervallei. Voor mij is dit een manier om iets terug te doen voor al die fantastische vrijwilligers.”
2. Hoe vond je HomeRide?
“De sfeer was geweldig. Van de start tot de checkpoints onderweg en de finish. En ik was heel benieuwd of het me fysiek en mentaal zou lukken om de 500 kilometer in 24 uur uit te rijden. Ik heb negentien uur op de fiets gezeten en de nachtetappe was heel nat, maar het is me gelukt. Dat was echt een gaaf gevoel.”
3. Wat was het mooiste moment?
“Op een gegeven moment fietste ik naast een andere vader. Een ongetrainde man, eigenlijk iets te zwaar, maar hij moest en zou naar Arnhem fietsen. Dat was eigenlijk niet realistisch. Ik heb hem een flink stuk geduwd, me heel bewust van het feit dat dat me mijn eigen HomeRide kon kosten. Maar ik wist hoe belangrijk het voor hem was om daar te komen. Dat was heel bijzonder.”
4. Waarom koos je nu voor HomeRun?
“Dit jaar weer fietsen zou te makkelijk zijn. Dat heb ik vorig jaar al gedaan. Als ik mezelf echt wil uitdagen, moet ik gaan hardlopen. Mijn broertje en zijn vrouw lopen ook mee en we hebben met de Hoeve Runners een mooi team verzameld.”
5. Speelt sport een belangrijke rol in jouw leven?
“Sporten is mijn uitlaatklep, het is mijn manier om om te gaan met alle irritatie en frustratie over Nills’ ziekte en mijn eigen machteloosheid. Hij zit in een rolstoel, kan bijna niks zelf doen en is alleen maar aan het inleveren. Ik zoek daarom een uitdaging die mij ‘stretcht’, het mag pijn doen. Daarom push ik mezelf om minstens 50 kilometer hard te lopen tijdens HomeRun.”